سیستم‌های مهاربندی یا بادبندی در سازه های فولادی

بر حسب اینکه مهارها مثلث بندی کامل به وجود آورد یا نیاورد به دو گروه تقسیم می‌کنیم:

الف) قاب‌ها با مهاربندی بدون خروج از مرکز:

در آن‌ها محور تمام اعضا در یک گره و در یک نقط تلافی دارند.

ب) قاب‌ها با مهاربندی خارج از مرکز:

با طرح مهاربندی خارج از مرکز در سازه های فولادی مزایایی در تامین شکل پذیری سازه و ضریب اطمینان بهتری در رفتار سازه در هنگام زلزله بدست می‌آید.

قاب‌های گروه اول از نظر مقاومت و صلبیت موثرتر از گروه دوم می‌باشد، اما تحقیقات سال‌های اخیر نشان داده است جاهایی که شکل پذیری زیاد برای سیستم در بارهای تناوبی (حالت زلزله) به صورت رفت و برگشت مورد نظر باشد قاب‌های گروه دوم برتری خواهد داشت.

  

بیشتر ساخت و ساز های فولادی با نوع فولادی به نام فولاد خفیف انجام می شود. فولاد خفیف یک ماده بسیار قوی است. یک نوار دایره ای از قطر فولاد 1 اینچ / 25 میلیمتر را بگیرید اگر شما می بایست این نوار را به طور امن به سقف خود اضافه کنید، می توانید 20،000 کیلوگرم (20 تن) یا هر کدام از موارد زیر را از آن آویزان کنید.
این قدرت فوق العاده، مزیت بسیار خوبی برای ساختمان ها است. یکی دیگر از ویژگی های مهم فریم فولادی، انعطاف پذیری آن است که می تواند بدون ترک خوردن خم شود. خصوصیات سوم فولاد، پلاستیکی یا انعطاف پذیری آن است. این بدان معنی است که هنگامی که به نیروی بزرگ اعمال می شود، به طور ناگهانی مثل شیشه نیست، اما به آرامی از شکل خم می شود. این ویژگی به ساختمان های فولادی اجازه می دهد تا از شکل خارج شوند یا تغییر شکل دهند، در نتیجه شکست در قاب های فولادی ناگهانی نیست – ساختار فولاد به ندرت فرو می ریزد. فولاد در اکثر موارد به علت این ویژگی ها، در زمین لرزه بسیار بهتر عمل می کند.