تکنیک های نصب

تکنیک های نصب: جرثقیل ها و MEWPs (Platforms Work Elevating Working) عمدتا برای احداث کارخانه های فلزی سازه برای ساختمان ها و پل ها در انگلستان استفاده می شوند ، اگرچه بعضی اوقات تکنیک های دیگری برای ساخت پل های فلزی استفاده می شود. به طور کلی جرثقیل ها ممکن است به دو دسته گسترده ، موبایل و غیر متحرک تقسیم شوند. دسته اول شامل جرثقیل های سوار شده با کامیون ، جرثقیل های خزنده و جرثقیل های همه زمینی است ، در حالی که دسته دوم در اصل جرثقیل های برج را شامل می شود.

از MEWP برای دسترسی به کارخانه های فولادی در طول نصب استفاده می شود ، یعنی برای محکم کردن قطعات که توسط جرثقیل در آن قرار گرفته اند. با این حال ، خود MEWP ها می توانند هم در زمین و هم در کارخانجات فولادی تا حدی برپا شده برای ساخت عناصر سبک تر از فولاد بطور مستقیم تهیه شوند ، در صورتی که اقدامات ویژه ای برای پشتیبانی از MEWP انجام می شود (به عنوان مثال بخش های فولادی برای عمل به عنوان ریل های پشتیبانی شده از فولاد تا حدی ساخته شده). همچنین باید از فولاد بررسی شود که می تواند وزن MEWP را پشتیبانی کند.

جرثقیل های متحرک
به طور معمول ، جرثقیل های سواری کامیون نیازی به جرثقیل پشتیبان برای مونتاژ سایت ندارند و به زمان تنظیم بسیار کمی احتیاج دارند. این دو ویژگی بدان معنی است که آنها برای کمیسیون های یک روزه و یک روزه مناسب هستند. اشکال اصلی آنها این است که برای دستیابی به ظرفیت بالابری از یک وسیله نقلیه سبک ، ردپایی بزرگتر از جرثقیل خزنده معادل آن لازم است. با استفاده از برآمدگی می توان اندازه ردپای را افزایش داد ، اما برای تهیه یک پایه محکم و اطمینان از پایداری کافی ، شرایط مناسب زمین لازم است.

جرثقیل های خزنده سخت تر از جرثقیل های سوار شده با کامیون هستند. بنابراین شرایط زمینی از اهمیت کمتری برخوردار است. جرثقیل های خزنده ممکن است با بارهای معلق در سایت سفر کنند ، زیرا آنها بدون استفاده از ظریف ها پایدار هستند. آنها همچنین از ظرفیت بالابری نسبتاً بالایی برخوردار هستند. اجاره روزانه برای جرثقیل های خزنده امکان پذیر نیست ، زیرا حمل و نقل از آنجا و از سایت گران است و نیاز به مونتاژ سایت دارد. آنها با این حال نسبت به جرثقیلهای سواری کامیون برای مدت طولانی در سایت در یک مکان نسبتاً ثابت رقابتی تر هستند.

جرثقیل های همه زمینی سازش بین مزایا و مضرات جرثقیل های خزنده و جرثقیل های سوار شده با کامیون را فراهم می کنند. آنها حدود 20٪ گرانتر از استخدام دوم هستند.

جرثقیل های متحرک معمولی ، از جمله آنها خزنده ، جرثقیل های سوار شده بر روی کامیون یا همه زمین ها ، دارای ظرفیتی در حدود 30 تن تا 50 تن هستند. بزرگترین نمونه ها با بیش از l000 تن رتبه بندی شده اند. با این حال ، ظرفیت بلند کردن واقعی تابعی از شعاع است و ممکن است برای یک وضعیت معین بسیار کمتر از ظرفیت امتیاز باشد. برای افزایش ظرفیت جرثقیل های بزرگ برای کاربردهای یک طرفه می توان از سکوهای "بلند کردن سنگین" استفاده کرد.

    جرثقیل جرثقیل سواری در Arnside Viaduct ، کامبریا
    (تصویر حسن نیت ارائه دهنده شبکه راه آهن و پرینتر)

    جرثقیل خزنده ای که پل L01 را در پارک المپیک لندن نصب می کند
    (تصویر از مبی پل با مسئولیت محدود)

    جرثقیل های همه زمینی در پارک سنت جورج ، مرکز ملی فوتبال ، بارتون-ترنت
    (تصویر از توبکون)

جرثقیل برج
 همه آکادمی مقدسین ، Cheltenham.jpg
جرثقیل برج در آکادمی All Saints ، Cheltenham (با تقدیر از تصویر ویلیام هیلی مهندسی با مسئولیت محدود)

جرثقیل های برج باید بخاطر اندازه آنها در محل جمع شوند و این عملیات اغلب به جرثقیل دوم (معمولاً نصب شده با کامیون) نیاز دارد. راه اندازی ، و به همین ترتیب از بین بردن ، بنابراین گران است. آنها همچنین سرعت بالابری نسبتاً کند دارند ، به این معنی که آنها فقط در شرایطی که شرایط سایت از گزینه جایگزین استفاده می شود استفاده می شوند. نکته دیگر هنگام تعیین جرثقیل ، این است که جرثقیل های برج در برابر بار باد آسیب پذیر هستند ، که ممکن است در مواقعی از استفاده از جرثقیل جلوگیری کند. مزایای آنها توانایی بلند کردن به ارتفاعات بیشتر از تلفن همراه و بلند کردن ظرفیت امتیاز خود را نسبت به بخش قابل توجهی از محدوده شعاع آنها است. هندسه جرثقیل به این معنی است که جرثقیل برج را می توان نزدیک قاب ساختمان یا در داخل ساختمان بنا کرد. جرثقیل برج حتی ممکن است به قاب ساختمان وصل شود تا با افزایش ارتفاع ، ثبات ایجاد شود. همچنین ممکن است از جرثقیل های صعود کننده استفاده شود. اینها از خود قاب فولادی پشتیبانی می شوند.

نرخ نعوظ معمولی

میزان نعوظ های معمولی و از این رو برنامه سایت به تعداد بالابرهای جرثقیل مورد نیاز بستگی دارد. برای کاهش این تعداد ، باید از واحدهای از پیش مونتاژ حداکثر استفاده شود. از طرف دیگر ، در صورت وجود مشکل در دسترس بودن جرثقیل ، استفاده از عرشه های فلزی که می توان با آن قرار گرفت ، از واحدهای بتونی پیش ساخته که برای جابجایی فردی احتیاج به جرثقیل دارند ، ترجیح داده می شود. 'شمارش قطعه' یک روش مفید برای طراح برای ارزیابی تعداد آسانسورهای مورد نیاز و از این رو مدت زمان نصب است. مثالی در SCI-P178 آورده شده است .روکش ، تراز و لوله کشی
لاین ، تراز کردن و لوله کشی شامل تعامل بین مهندس سایت با استفاده از ابزار بررسی و باند نصب است که پیچ و ساییدگی نهایی پیچ را انجام می دهد. با استفاده تدریجی از گوه ها ، جک ها ، آسانسورها و دستگاه های کشش اختصاصی مانند Tirfors ، باند نعوظ ، فریم را ترغیب می کند تا به موقعیتی قابل قبول برای مهندس چک برود و سپس آن را محکم ببندد. برخی از عدم تناسب در این فرایند بر طرف می شود و برخی نیز ایجاد می شود. اگر دومی منفی باشد ، اصلاحات محلی انجام می شود. تیم به ندرت پس از بررسی ، لوله کشی و پیچ خوردگی به یک قاب برمی گردند.

در گذشته ، گاهی اوقات برخی از سردرگمی ها در مورد مسئولیت های پیمانکار ذوب آهن بوجود آمده است ، به ویژه هنگامی که بارهای پس از نصب به قاب تحمیل شود (به عنوان مثال از کفپوش و روکش فلزی و غیره) باعث حرکاتی می شود که بر صحت ابعادی کار فولاد تأثیر می گذارد. با این حال ، BS EN 1090-2 [1] توضیح می دهد که اگر پیمانکار فولاد فقط در مورد دقت موقعیت مکانی قاب فولادی در زیر وزن خود مسئول باشد ، مگر آنکه تصریح شده باشد.

شخص مسئول پایداری کلی سازه باید تعیین کند که آیا حرکات ناشی از چنین بارهای ساختمانی قابل توجهی است یا خیر ، و اینکه آیا نیاز به مهاربند موقت تا زمانی که سازه در وضعیت نهایی خود باشد ، وجود دارد یا خیر. انتشار BCSA تخصیص مسئولیت های طراحی در کارخانه های فلزی ساختمانی مجموعه ای از لیست های آسان برای استفاده را برای موافقت با مسئولیت های مربوط به فعالیت های مرتبط با طراحی ، ساخت و نصب کارخانه های فلزی فراهم می کند.